arch / antergos boot
Zoals gezegd is Arch-Linux een stabiel besturingsysteem.
Sommige USB Writing-hulpprogramma's wijzigen de labels van de partities in de ISO-image, waardoor het opstarten mislukt.
Voor de beste resultaten is het aanbevolen dat u dit soort hulpprogramma's NIET gebruikt om een Live USB te maken.
Enkele van bekende hulpprogramma's die in deze categorie vallen zijn:
- UNetbootin
- Linux Live USB Creator
- Universal USB Installer
- Live USB Creator
Gebruik derhalve bij voorkeur de terminal en type:
sudo dd bs=4M if=/path/to/antergos-x86_64.iso of=/dev/sdX status=progress && sync
OPMERKING: het USB-station is opgegeven als /dev/sdX (de schijf) en niet als /dev/sdxX. (partitie)
Het meest gebruikelijke pad van een USB-station is /dev/sdb MAAR dat kan verschillen, dus (BELANGRIJK) controleer eerst de locatie van de usbstick/-kaart met het commando:
sudo fdisk -l
installatie
Arch kan de bootloader niet in een partitie plaatsen, en staat erop dat deze in het MBR geinstalleerd wordt,
Kan je dat geloven? In 2017? Met de multibootmogelijkheden van tegenwoordig?
Het is een truc die we van Microsoft kennen, maar bij een OpenSource systeem heb ik dat nog niet eerder meegemaakt.
Waarom bij een multibootsysteem de plaatsing van de bootloader in een partitie te prefereren boven het die in het MBR.
Een bootloader (of zo je wil een "bootmanager" ) in het MBR zoals GRUB, start, indien gewenst, een keuzemenu met alle op de schijf aanwezige opstartbare besturingsystemen.
Nu bieden de verschillende besturingsystemen een
verschillend uiterlijk van dit menu: van simpele zwart-wit tekst, tekst met mooie achtergronden, iconen van systemen, tot het grafische menu van
BURG.
Bij installatie van besturingsytemen laat ik de bootloader in de partitie installeren zodat bij een systeem update van een specifiek systeem nimmer mijn basis-bootloader gewist kan worden.
mlocate werkt niet op mint
Mlocate is een snelle file finder met een database backend.
Helaas wordt /usr/bin, waar o.a. locate en slocate zich bevinden niet in het terminal/shell PATH$ opgenomen. (???)
Om deze onmisbare functie toch bruikbaar te maken, voegen we /usr/bin aan het PATH toe in .bashrc
#set path for shell
export PATH=$PATH:
/usr/local/sbin:/usr/local/bin:/usr/sbin:/usr/bin:/sbin:/bin
Sla het bestand op en maak een symlink van locate naar mlocate
sudo ln -s /usr/bin/locate /usr/bin/mlocateValideer de PATH$ aanpassing via:
source ~/.bashrc
automount networkdrive in arch
Anders dan bij de Debian's, Ubuntu's en Mint distros, blijkt het netwerk tijdens het bootprocess in een laat stadium gestart te worden.
Als gevolg hiervan flitst er een foutmelding voorbij met betrekking tot de "failed". koppeling van de netwerkschijven.
Daarnaast is het niet vanzelfsprekend dat de gebruiker de baas wordt over deze schijven!
Om dat alles op te lossen heeft de Arch /etc/fstab wat extra parameters nodig.
Debian / Ubuntu / Mint manier:
10.0.0.5:/media/data /media/data nfs defaults,auto,noatime,nofail,_netdev 0 0
Waarbij de parameters aangeven:
- defaults = rw, suid, dev, exec, auto, nouser, and async. o.a. gebruikers permissie om evt zelf de schijf aan te koppelen
- auto = automatisch aankoppelen bij opstarten (defaults heeft nl de "N0-USER" optie!)
- noatime = toont geen update van de datum en tijdstempel bij gebruik of manipulatie van een bestand
- nofail = indien netwerk nog niet gereed is, dient het systeem geen foutnelding (failed mount) te geven en niet te wachten op userinput.
- _netdev = schijf aankoppeling vindt alsnog plaats wanneer het netwerk "UP" is. (geldt alleen voor NFS)
- Klik hier voor de expliciete uileg
De Arch manier:
Arch is meer gesloten en veiliger dan de eerder genoemde distro' s, wat af en toe complicaties geeft wanneer de gebruiker in " Debian's" blijft denken :-) mede omdat Arch " Systemd" helemaal geintegreerd heeft, waar de andere distributies nog weleens het verouderde " Sysvinit" niet helemaal los kunnen laten ( lees de verschillen )
De mountregel voor een NFS netwerkschijf wordt met systemd:
10.0.0.5:/media/data /media/data nfs user,noauto,nofail,x-systemd.automount,x-systemd.requires=network-online.target,x-systemd.device-timeout=10 0 0
De parameters in dit geval:
- user = de gebruikerheeft rechten om te (un-)mounten
- auto = indien gebruikt, wordt de schijf automatisch aangekoppeld
- noauto = indien gebruikt, wordt de schijf door de gebruiker aangekoppeld d.m.v. een muisklik
- nofail = indien netwerk nog niet gereed is, dient het systeem geen foutnelding (failed mount) te geven en niet te wachten op userinput.
- x-systemd.automount = laat het systeem via systemd de mount starten
- x-systemd.requires=network-online.target = voor de koppeling is het netwerk nodig, geen netwerk: geen poging tot aankoppelen
- x-systemd.device-timeout=10 = process wordt met vertraging van 10 seconden opgestart
Zowel "noauto" als " auto" zijn opgenomen. (kan dubbelop zijn, maar het werkt!)
- noauto om een te vroege koppeling, zonder netwerk, te voorkomen
- auto om aan te geven dat de schijven wel automatisch aangekoppeld worden, wat vervolgens door systemd wordt uitgevoerd. (zoals gezegd, in mijn geval vermoedelijk een overbodige optie. Kom ik later op terug))
Schijven moesten bij elke boot handmatig gekoppeld worden met het commando:
sudo mount -av
Het heeft wel wat zoekwerk gekost om tot deze oplossing te komen, maar het is gelukt met behulp van de archwiki !